Hallo,

Het bezoek aan ‘Zwartendijk’ kreeg vorm en op de 20^ste september hebben de laatste bleekneusjes afscheid genomen van dit koloniehuis.

Het huis Zwartendijk is een tijd lang het gemeentehuis van Egmond aan Zee geweest, en werd later doorverkocht aan de Firma Heddes Vastgoed BV.
Deze firma gaat het koloniehuis grondig verbouwen, en omtoveren tot appartementen.

Ik had een afspraak gemaakt met die firma dat oud bleekneusjes nog een maal in dat gebouw rond zouden mogen snuffelen vóór dat het verbouwd zal worden. Als er veel vraag naar was dan werd het gebouw de hele dag opengesteld. Waren er niet zoveel gegadigden dan ging het voor een paar uren open. Want er moest voor die dag dan wel wat geregeld worden voor de huidige bewoners. Tot het gebouw echt onderhanden genomen gaat worden is het zolang verhuurd aan zgn. kraakwacht. Deze kraakwacht is een aantal studenten/jongelui die elk een gedeelte van het huis voor een appel en een ei gehuurd hebben. Dit om kraken van het pand tegen te houden.

In totaal hadden zich 35 personen opgegeven voor deze dag. 's Middags van 13.00 tot 15.00 kregen wij alle kans om alle hoeken en gaten van het huis in te kruipen om te kijken of er nog wat bekends was.

(Van hier uit wil ik de kraakwacht bedanken voor het openstellen van hun woning want we kregen elke kans om alles in het huis te mogen bekijken. Jongens en meisjes: Bedankt namens ons)

Het grootste gedeelte van de mensen die zich opgegeven hadden is daadwerkelijk gekomen. En ik geloof dat de meesten zich wel goed vermaakt hebben. Het weinige dat nog origineel was dat waren de deuren en de trap.

De deuren zijn nog origineel net als de trap

Halverwege de eerste verdieping hangt een groot marmer tablet

Neeltje van Beers wist zich het een en ander te herinneren. Je kon haar dan ook overal vinden. Leuk zoals ze dan voor deed waar de wastafels hadden gestaan. Welke muur er wel was en welke er later bijgebouwd moest zijn.

En dan werd er natuurlijk gekeken en aangewezen waar toen het bed had gestaan waar zij in gelegen hadden.
Zelfs de zolder bracht herinneringen voort.
Het schijnt dat daar geoefend werd voor toneelstukjes en dergelijke.

Voor Willie Grupper was het ook een geweldige dag. Ook haar herinneringen kwamen boven en zorgden er voor dat wij ons een voorstelling konden maken hoe het vroeger moest zijn geweest. (lees haar indruk over die dag)

Op de begane vloer werd een kamer ontdekt met een groot muurpaneel

dit was de ontvangstruimte waar de koffers afgegeven werden

Wij hopen dat voor dit paneel nog een nieuwe goede plaats gevonden gaat worden want het zou zonde zijn om dit te vernietigen.

Wat alle bleekneusjes eigenlijk graag willen is dat wij mensen tegenkomen die toen als kind samen met ons in dat ene koloniehuis de "vakantie" hebben doorgebracht.

Weet jij nog dit en weet je nog dat.Goh had jij dat ook....Ken jij mij nog, weet jij die nog of ...bla bla.

In principe maakt het niet zoveel uit of je tegelijk met elkaar geweest bent, of je ook bij de appelmoesjes in hebt gezeten, of zelfs in het zelfde huis bent geweest en het zelfde jaar. Bij elkaar in één groep!. Het enige wat echt belangrijk word ,wat ons allemaal bind is, dat dat wij dit hebben meegemaakt.
En dat wij bleekneusjes zijn......... Dat wij gelukkig de LAATSTE waren.

In het geheel was het een leuke dag. Aan het eind, na de bezichtiging zijn de meesten nog even samen een kopje koffie met gebak gaan nuttigen. Daar werden ook een poezie album en fotoalbum vakkundig beoordeeld door de aanwezige bleekneusjes.

Na de koffie ging ieder zijns weegs,.

naar boven